"Αν σπρώξεις τον εαυτό σου μέχρι τα όρια του, θα διαπιστώσεις ότι αντέχεις πολλά..." Μια φράση που είδα κάπου γραμμένη να μοστράρεται με μοναδική κι αφοπλιστική αλήθεια κι ειλικρίνεια. Ο καθένας έχει τα δικά του όρια. Όταν λέμε όρια συνήθως στο μυαλό μας παίζει η εικόνα μιας γραμμής. Διόλου τυχαίο αν σκεφτούμε πως πέραν αυτής της γραμμής που ο καθένας από εμάς χαράσσει, όλα αρχίζουν και χτυπάνε κόκκινο. 🌸🌸 Τα όρια όμως γίνανε για να τα περνάμε, για να τα πατάμε και να νιώ

… υπήρχε κάποτε μια φιλία ανάμεσα σε δυο πρόσωπα. Το ένα πρόσωπο το λέγανε Ζωή και το άλλο Ανέχεια. Η Ζωή ήταν δραστήρια και πολύ απαιτητική σε όλα της. Η Ανέχεια ήταν πιο ήπιων τόνων μα ήρεμη δύναμη στην σχέση αυτή. Μια ημέρα η Ζωή το παρατράβηξε με τα καπρίτσια της και τα τερτίπια της κι η Ανέχεια δεν άντεξε άλλο. Πόση ανέχεια πια.. κι έτσι η βαθιά αυτή σχέση ξαφνικά έληξε. Ξαφνικά ή μήπως όχι και τόσο ξαφνικά τελικά; Μεγαλώνουμε μαθαίνοντας πως για να προοδεύσουμε πρέπει

Η Ζωή κι η Ανέχεια Life and Tolerance